Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Έρωτας, φρου φρου και αρώματα...ΝΑΙ!



-          Δεν ξέρω πως είναι να είσαι ερωτευμένος, μου είπε. Δεν ερωτεύτηκα ποτέ! 

Και έμεινα σαν χάνος να κοιτάω το έντονο κατά τ’ άλλα βλέμμα της. 

-          Μα είναι δυνατόν; Φώναξα!

-          Έλα μωρέ πως κάνεις έτσι; Σιγά τα οά, είπε γυρίζοντας το κεφάλι της προς την αντίθετη μεριά.

Σιγά τα οά; Σιγά τα οά;

Σιγά τα οά όταν το μέσα σου τραντάζεται και σε προστάζει να κάνεις πράγματα που ούτε καν φανταζόσουν;



Σιγά τα οά όταν η καρδιά σου δεν σου επιτρέπει να χαλαρώσεις λεπτό;

Σιγά τα οά όταν τα καρδιοχτύπια γίνονται ένα με τις νότες και τους στίχους όλων μα όλων των τραγουδιών;

Σιγά τα οά να ξυπνάς χαράματα και να γελάς και μόνο στη θύμηση κάποιου άλλου;

Σιγά τα οά όταν για κάποιο διάστημα η λογική σου εκμηδενίζεται;

Σιγά τα οά όταν υπάρχει περίοδος που απλά ζεις χωρίς να σκέφτεσαι;

Σιγά τα οά να λάμπεις χωρίς να χεις μια στρώση μεικ άπ στην μούρη σου;

Σιγά τα οά όταν όλα γύρω σου αποκτούν κάποιο νόημα;

Σιγά τα οά όταν το είναι σου συγχρονίζεται απόλυτα με το είναι κάποιου άλλου; Όταν η καρδιά σου χτυπάει στα στήθια κάποιου άλλου; Όταν αυτός ο άλλος σε κάνει να γελάς και να κλαις με την ίδια ευχαρίστηση; Όταν τα μάτια σου ανοίγουν μόνο για να τον κοιτάνε; Όταν το γέλιο σου υπάρχει μόνο για να τον φωτίζει; Όταν εσύ αναπνέεις για να του δίνεις χαρά; 

Σιγά τα οά όταν εσύ και αυτός γίνεστε ένα με την απόλυτη ευτυχία και κυριεύεστε από ευφορία και αγάπη;

-          Ε… ε… σε σένα μιλάω! Είσαι εδώ; Μου σταματά τον ειρμό της σκέψης η φίλη. Που ταξιδεύεις καλέ;

-          Στην συχνότητα του έρωτα, της απαντώ!

-          Καλά κρασιά μου λέει. Όση ώρα εσύ ταξίδευες σε φρου φρου και αρώματα εγώ έκλεινα ραντεβού με τον τύπο απέναντι! 

-          Γιατί;

-          Επειδή η ζωή είναι μικρή για να αναλωνόμαστε σε έρωτες κορίτσι μου! Και εσύ που τα έζησες τι κατάλαβες; Όπως ήρθαν, έφυγαν!

Χαμογελώ χωρίς ίχνος ειρωνείας. Γιατί ξέρω. Ξέρω πως είναι να ζεις τον έρωτα στο μεγαλείο του. Ξέρω πως είναι να ΖΕΙΣ. Ξέρω πως είναι να πέφτεις και στα πατώματα γι αυτόν. Και δεν το αλλάζω… με όλα τα ραντεβού του κόσμου, με όλα τα υπαρκτά πράγματα του κόσμου. Γιατί εκεί στο μεταφυσικό κομβικό σημείο του έρωτα που δυο ψυχές συναντιούνται, εκεί βρίσκεται και το νόημα ετούτης της ζωής. Κι ας μην στέριωσαν μαζί αυτές οι ψυχές, κι ας μην συναντήθηκαν ποτέ ξανά. Για μια στιγμή, για μια αιωνιότητα ήταν ένα!

Και θα το ζήσει κι αυτή. Που θα πάει. Αλίμονο στους ανθρώπους που δεν βιώνουν τον έρωτα. Ένα συνεχόμενο κενό θα είναι η ζωή τους…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια