Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Κολάν+Κοιλιά=Δράμα!



Φέτος ο χειμώνας κράτησε περισσότερο απότι συνήθως. Απο τα Χριστούγεννα φτάσαμε στο Πάσχα, απο τα μελομακάρονα πήγαμε στα τσουρέκια και απο την γαλοπούλα σουβλίσαμε το αρνί! Θέλει πολύ ο άνθρωπος για να παρεκτραπεί; Συσσωρεύτηκε όλο το λίπος γύρω από την κοιλιά και άντε τώρα να σου μπει το τζιν. Και εγώ μη νομίζεις, δοκίμασα το κούμπωμα παντελονιού σε οριζόντια θέση ξαπλωμένη στο κρεβάτι, κάθετα με σκύψιμο της μέσης και ρουφώντας την κοιλιά, καθιστή ούτε για πλάκα! Τίποτα σας λέω, πλήρη αποτυχία… και τότε το βλέμμα μου έπεσε στο κολάν! 

 «Που πας κυρά μου; δεν με λυπάσαι καθόλου;» είμαι σίγουρη ότι αν είχε φωνή το κολάν αυτό θα μου έλεγε. Τότε όμως δεν το σκέφτηκα καθόλου, το φόρεσα και έφυγα. Σε όλη τη διαδρομή από το σπίτι στο θέατρο θα το ανέβασα πάνω ίσα με δέκα φορές. Χώρια η στιγμή που έκατσα και σηκώθηκα στο αμάξι. Πόζα για φωτογραφία, περιμένετε να ισιώσω το κολάν, σκύψιμο για να πάρω κάτι από την τσάντα, μισό να ισιώσω το κολάν, καθισμένη τόση ώρα σε καρέκλα, προσέξτε λίγο να στρώσω το κολάν! Δράμα η κατάσταση σας λέω, δραμααααααα…. Και να πέφτει το βλέμμα σε κάθε γυναικεία παρουσία στο χώρο να δω τι φοράνε οι άλλες πως κυκλοφορούν. Μόνο εγώ παιδεύομαι; Και ναι… οι άλλες μια χαρά μου φάνηκαν. Μόνο εγώ φάνταζα ατσούμπαλη και πλαδαρή στο χώρο!

Φίλες καρακάξες του κόσμου με κοιλιά ενωθείτε! Μοιράζομαι μαζί σας το μεγάλο μυστικό: ποτέ για κανέναν λόγο κολάν με την κοιλιά. Όσο και να ρουφήξεις φίλη μου (λέμε τώρα σε περίπτωση που το θυμηθείς) το κολάν δεν στέκει εκεί που πρέπει. Βλέπεις, η κοιλιά λειτουργεί κάπως σαν τσουλήθρα και αυτό το αναθεματισμένο αρέσκεται στο να κυλάει συνέχεια προς τα κάτω!
Συμπέρασμα: τα ψωμάκια, φρατζολάκια και ότι άλλο γουστάρει η καθεμιά μας μπορούμε να τα κουβαλούμε όσο αντέχουμε, χωρίς να μας αφαιρούν κάτι από το γυναικείο ταμπεραμέντο μας, αλλά προς Θεού ας τα κουβαλάμε μακριά από κολάν. Φορέστε τα φουστάνια σας και χυθείτε άφοβα στους δρόμους. Χαρείτε κάθε κοσμικό γεγονός, χωρίς το άγχος κάτσε-να-στρώσω-το-κολάν! 

Αχ καλοκαιράκι μου που είσαι; Να φοράω τα ριχτά μου, τα αέρινα μου χωρίς φόβο και πάθος! Έλα εσύ και στο υπόσχομαι από αύριο θα περπατάω τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα, έτσι για την υγεία μου και μόνο!

2 σχόλια:

Σχόλια