Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Ώρα καλή τζι ωρά χρυσή...


Οι περισσότερες γυναίκες έχουν φανταστεί την ζωή τους δίπλα σε έναν πρίγκιπα. Ναι! Δεν ξέρω αν φταίει η Σταχτοπούτα και η Χιονάτη μα μεγαλώνοντας όλες μας περιμέναμε αυτόν τον πρίγκιπα που θα μας οδηγούσε στην ευτυχία… Ποιος είπε πως η ευτυχία πηγάζει στον εσωτερικό κόσμο του καθενός μας; Πολλοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι βρίσκεται στο πρόσωπο του πρίγκιπα μας. Και θα την συναντήσουμε μόνο αν γίνουμε οι δικές του πριγκίπισσες!

Ερχόμενες στον κόσμο των «μεγάλων» συνειδητοποιήσαμε πως αυτός ο πρίγκιπας όλο και απομακρύνεται από μας. Είτε γιατί χάρισε την καρδιά του σε άλλη πριγκίπισσα, είτε γιατί μετανάστευσε σε άλλη χώρα, είτε επειδή στην τελική δεν υπάρχει!
Και κάπου εδώ, συντροφιά με την πλήρη απομυθοποίηση των πάντων, αντιμέτωπες με την μόνη αλήθεια της ζωής, αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε μόνες μας για την πάρτη μας! Και τότε κάνουμε τις δικές μας επιλογές, ζώντας τη ζωή έντονα, κάνοντας αυτά που κάνουν εμάς και μόνο εμάς ευτυχισμένες. Στεφόμαστε πριγκίπισσες από μόνες μας και προχωράμε χτίζοντας το δικό μας βασίλειο. Το θέμα «πρίγκιπας» εκκρεμεί, εκεί στα αζήτητα. Που και που τον ψάχνουμε μα το μόνο που πετυχαίνουμε είναι μια τρύπα στο νερό. Κάποιοι υποστηρίζουν πως είμαστε γκρινιάρες, ιδιότροπες, περίεργες, αλλοπρόσαλλες, κυκλοθυμικές, ασυμβίβαστες και ότι άλλο βολεύει τον καθένα. Μας παίρνει από κάτω, προβληματιζόμαστε και έπειτα ξαναφοράμε την κορώνα μας και προχωράμε μπροστά. Μόνες μας. Τι κι αν άλλες φιλενάδες παντρεύονται με πρίγκιπες και δούλους, τι κι αν γεννάνε το ένα παιδί μετά το άλλο, τι κι αν χωρίζουν, εμείς περπατάμε το δικό μας μονοπάτι πάλι μόνες.

Και τότε, εκεί που θεωρούμε τα έχουμε βολέψει όλα όπως θέλουμε, έρχεται από μακριά ο δικός μας πρίγκιπας. Αυτός με το άσπρο άλογο. Αυτός που πληρεί όλες τις προδιαγραφές. Αυτός για τον οποίο δεν χρειάζεται να κάνεις καμία έκπτωση. Σε δέχεται και σε αγκαλιάζει έτσι ακριβώς όπως είσαι ΕΣΥ. Μια μεγάλη αγκαλιά η αγκάλη του που χωράει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου. Μια απέραντη θάλασσα το μέσα του που ρουφάει όλες τις σκοτούρες και τις γκρίνιες. Ένας τεράστιος ουρανός η καρδιά του που κλείνει κάθε καημό και κέφι σου. Ένα απίστευτο χαμόγελο δικό σου για την αγάπη του.

Και τότε γινόμαστε και πάλι κοριτσάκια, θέλουμε να ζήσουμε το παραμύθι ως το τέλος του. Φοράμε τα ωραία μας φουστάνια, δείχνουμε περήφανα ο ένας τον άλλο στον κόσμο, συστηνόμαστε, χορεύουμε σε ρυθμούς βαλς και τάνγκο, αφηνόμαστε πάνω του αδύναμες και απροστάτευτες, γινόμαστε πριγκίπισσες του! Δικές του. Και είμαστε πια ευτυχισμένες, σαν άλλη μια Χιονάτη και Σταχτοπούτα λυτρωνόμαστε μαζί του.

Γιατί περιμέναμε πολύ αυτήν την στιγμή.

Γιατί μας αξίζει να την ζήσουμε όπως ακριβώς την έχουμε ονειρευτεί.

Γιατί στην τελική γουστάρουμε να είμαστε οι πριγκίπισσες κάποιου.

Η ώρα η καλή λοιπόν, σε σένα που περίμενες για να βρεις ότι ακριβώς σου αξίζει! Και ανταμείφτηκες. Με το παραπάνω.

Γιατί αξίζεις.

Γιατί αξίζει.

Να ζήσετε μαζί αγαπημένοι, για πάντα. Είθε αυτό το πάντα να διαρκεί όλη σας τη ζωή και να την ζήσετε εσείς καλύτερα από όλους. Όπως γουστάρετε ΕΣΕΙΣ και μόνο.

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια