ΓΙΑΤΙΣΑΙΜΟΝΗ...!

• Είσαι θεά αγάπη μου, θεά! Λέει ο πρώτος.
• Καλά δεν το πιστεύω ότι είσαι μόνη σου! Εσύ; Είναι δυνατόν; Λέει και ο επόμενος!
• Έχεις κοιταχτεί καθόλου στον καθρέφτη κοπελιά; Εσένα οι άντρες θα έπρεπε να σε παρακαλούν! Πετάγεται και η τελευταία τσούπρα μιας παρέας.

Ναι… είμαι μόνη μου… κανένα αρσενικό δεν με γυροφέρνει. 

Γιατί; Γιατί; Γιατί;

Γιατί να πρέπει να απαντήσω εγώ στα δικά σου γιατί;ε;;

Άρπαξε ένα αρσενικό και ρώτα το! Έλα κάντο! Τι περιμένεις λοιπόν;

• Έλα τώρα εσύ φταις. Δεν γίνεται να τα θες κι όλα δικά σου. Πρέπει να ρίξεις και λίγο νερό στο κρασί σου. 

Σε πιο κρασί να ρίξω μωρή νερό που δεν έχω καν ποτήρι; Ακούς τι σου λέω; Τίποτα. Ούτε αρσενική μύγα δεν με πλησιάζει! Μόνο κάτι κουνούπια. Κι αυτά αφήνουν τα σημάδια τους και φεύγουν. Χωρίς να νοιάζονται για τις συνέπειες. 

Τι θες να κάνω; Να κυκλοφορώ; Κυκλοφόρησα. Στολίστηκα, έβαλα τα καλά μου και έκανα ντου. Μου την πέσανε δυο τρία τεκνά, και 2-3 παντρεμένοι. Τι να τους κάνω; Δεν τους θέλω!

Θέλω ένα αρσενικό που θα με διεκδικήσει ρε. Που θα με κάνει να αισθανθώ γυναίκα! Αυτόν που θα με καλέσει σε ραντεβού και δεν θα μου πει στις εννιά να είσαι εκεί. Θέλω αυτόν που θα μου πει θα περάσω να σε πάρω στις εννιά να είσαι έτοιμη! Υπάρχει; 

Πες μου υπάρχει στα αλήθεια καθαρό ντόπιο αρσενικό; Που ζει να πάω να τον βρω;

Βαρέθηκα τους φλώρους που το μόνο που τους νοιάζει είναι το αυτοκίνητο που έχουν ή που θα πάρουν!
Βαρέθηκα αυτούς που νομίζουν είναι βαριά αρσενικά και μόλις πας να μιλήσεις τους βγάζεις νοκ άουτ.
Βαρέθηκα αυτούς που μετράνε τους κοιλιακούς τους και την περιφέρεια μου.
Βαρέθηκα τους γλειώδες, τους πέφτουλες, τους ξερόλες, τους σαχλούς, τους γκόμενους. 

Αυτούς που πετάνε την μαλακία τους και την κάνουν.

Θέλω άντρα. ΑΝΤΡΑ.

Θέλω αυτόν που θα με κοιτάει στα μάτια και δεν θα μου αφήνει πολλά περιθώρια.

Θέλω αυτόν που ξέρει πώς να επιβληθεί σε μένα και στους γύρω. 

Θέλω αυτόν που ξέρει τι του γίνεται.

Ναι ρε! Μέσα σε ένα κόσμο ανασφαλή δεν γουστάρω άλλες ανασφάλειες. Έχω αρκετές από μόνη μου. Τις έχω αποδεχτεί όμως, δεν αντέχω να καλύπτω και ανασφάλειες άλλων.

Ζω για το αρσενικό που θυμάται πως να φέρεται σε μια γυναίκα. Και λέγοντας αυτό δεν εννοώ να της αγοράζει χίλια δυο πράγματα, αλλά να την πάει περιπάτους, να την αγκαλιάζει συχνά, να την νοιάζεται, να της το λέει, να της το δείχνει!

Γι αυτό είμαι μόνη. Οχι δεν έχω τον γνωστό μαλακόμαγνήτη. Ξέρω ακριβώς τι θέλω και γιατί το θέλω. Το θέμα είναι οτι δεν το βρίσκω.  Είμαι απαιτητική; Μπορεί. Αλλά θέλω να περιμένω ως το τέλος για το καλύτερο. Το μέτριο το έφαγα με το κουτάλι. Μπούχτησα.

Και ναι δεν μου την πέφτει κανένας τέτοιος. Γιατί πάλι; Ίσως επειδή αφανίστηκαν απο προσώπου γης. Ίσως πάλι επειδή τους ευνουχίσαμε τους άντρες εμείς οι γυναίκες. Μέχρι να σιγουρευτώ τι παίζει όμως θα καρτερώ... και θα ελπίζω... 

Και εσύ αντι να με κρίνεις και να με ρωτάς άντε να βρεις κανα τέτοιο αρσενικό να μου σφυρίξεις!!